ვულკანიზაცია

კვირას ქორწილში ვიყავი, ჩემი ბიძაშვილი გათხოვდა, დიდი მოყვარული არ ვარ ქორწილების, პირიქით მძულს ქორწილები, მაგრამ ნუ ჰო... წავედი მანქანაში სადაც მე ვიჯექი იმას დაეშვა საბურავი ნარიყალასთან, და წამოვედით უახლესი ვულკანიზაცია, რომ გვენახა. ბარათაშვილის ხიდს რომ გამოცდები სანაპიროზე მანდ რაღაც ხიდია კიდევ, არ  ვიცი მაგის სახელი. მანდ იყო ვულკანიზაცია, ხიდის ქვეშ ძველი კარები შევაღეთ და 1 ახალგაზრდა კაცი გამოვიდა მაზუთში ამოთხუპნილი. საბურავი მოხსნა უცბათ და შიგნით შეიტანა, ჩვენც შევყევით და სწორედ აქ ვნახე მაგარი რაღაც. პატარა ოთახი, პატარა ღუმელი, მანქანის საბურავები და ნაწილები აქეთ-იქით და პატარა დივანი. ოთახი სისუფთავით ვერ დაიკვეხნიდა როგორც მისი მკვიდრი, მაგრამ აქ მეორე მაცხოვრებელიც გამოჩნდა : ) დივანზე წამოსკუპებულია თეთრი ცუგო, რომელიმაც ჩვენი შესვლა გაიგო და თავი ასწია. ნეტა გენახათ რა სახე ჰქონდა, დასაბანი იყო პატრონივით, მაგრამ ძალიან ლამაზი. არ ვიცი რა დამემართა, სახეზე ვიგრძენი რომ რაღაც ძალიან გამიხარდა, ძალიან მეგობრული და კარგი სიტუაცია იყო : ) ვერ მოვისვენე, ვკითხე ამ კაცს და მითხრა ჩემიაო, სხვა არაფერი :) ჰო, დიდი არაფერი, მაგრამ ძალიან ძალიან მომხვდა თვალში, გულში ეგ სიტუაცია :) მერე ცოტა ვეთამაშე ცუგოს, მართალია გამიჭირდა გამომშვიდობება, მაგრამ მაინც ბედნიერი გამხადა იმ 10მა წუთმა რაც იქ გავატარე. არც ახლა ვიცი, რამ გამახარა, შეიძლება იმ უაზრო სიტუაციების გამო რომლებიც იმ დღეს მრავლად იყო ეს სასიხარულოდ მომეჩვენა, მაგრამ არც მასეა საქმე :)