დღაბადღებისდღე

ნუ ჰო, არ მიყვარს ჩემი დაბდღე ხოლმე. არ ვიცი რატომღაც, სულ ყურადღების ცენტრში ვარ, რატომღაც ამ დროს და ზოგადად ყურადღებას მიუჩვეველი თავს უცნაურად ვგრძნობხოლმე. დღეს გამიხარდა, რაღაც, გამიხარდა და ვიღაცებისგან... ძალიან გამიხარდა, რომ გავახსენდი ვიღაცებს, არ ვიცი მაგრამ გამიხარდა :ჯუმპ: მოკლედ დავიწყებ, კასპში უნდა წავსულიყავი დღეს და რათქმაუნდა ასეც მოხდა, ნუ სტუმრად იმ ოჯახში სადაც მაიკო გათხოვდა. ჰუჰ, ჯანდაბას გადავიტან კიდევ 1ს-მეთქი ვიფიქრე, და წავედი. საშინლად ბინძური ქალაქი აღმოჩნდა კასპი, რამაც ცოტა ხასიათი გამიფუჭა. არ ვიცი რატომ, მაგრამ ბედნიერი ვიყავი, რომ ბიძაჩემს და ბიძაშვილებს ჩემს თმაზე დღეს კომენტი არ გაუკეთებიათ : )) არადა როგორ უნდოდათ ალბათ :შ მაგრამ ხომ არ მაწყენინებდნენ იუბილარს : ) კარგი ყოფილა დაბდღე ხანდახან :გივი: ნუ იქ ისეთი სიტუაცია იყო რასაც მოველოდი, ძნელი არც იქნებოდა გამოცნობა :) ფანჯარაზე მიდებული თავი და გავცქერდი ადგილებს, ვარჩევდი საიდან უფრო ლამაზად გამოვაჩენდი სამყაროს. ამით ყველგან ვერთობი სადაც არ უნდა ვიყო :) იქ რომ მივედით და სუფრასთან დავსხედით გავიგე, რომ სადღაც მიდიოდნენ ახლადდაქორწინებულები + მაიკოს მეჯვარე მარი. ნუ მეც რა მინდოდა სხვა, ერთი სული მქონდა მოვწყვეტოდი იქაურობას, რადგან მე, სუფრა, ჭამა-სმა-გაძღომა, ცოტა ვერ ვართ ერთად მხიარულად : )) გაირკვა, რომ აქვე სადღაც ხატი ყოფილა და გიორგობას ხალხი თურმე იქ აღნიშნავს. ჰმმმ... ესეიგი მე ამბავი ვნახეეეეეეე, მინდორში დგას სკამები და დიდი ქვა, რომელზეც ანგელოზია გამოსახული, ქვემოთ გამურული სულ და გარშემო უამრავი სანთელი ანთია. საკმაოდ ბევრი ხალხიც ირეოდა გარშემო, მაგრამ მთავარი ეს არ იყო. გავგიჟდი, გარშემო სისხლით იყო იქაურობა მითხუპნულ-მოთხუპნული და ცხვრის ტყავები და ნაწლავები ეყარა აქა-იქ. შემდეგ სიძემ აგვიხსნა, რომ იქვე ბინძურ ტანსაცმელში ჩაცმული კაცი, რომელიც გულმოდგინედ ასრულებდა ამ ამბავს, თურმე შემდეგ მას რჩება ეს ნაწლავები ფეხები და ამას ჭამს. ჰო, ნუ ვერ დავწერე კარგად, რადგან ვერც მე გავიგე :მო: ნუ ისეთი სიტუაცია იყო რაა... შევამჩნიე, რომ არავის მოწონდა იქაურობა და მალე წამოვედით. ღმერთო, გთხოვ გამოაგზავნო იესო, რადგან ნამდვილად სჭირდებათ ადამიანებს ის :(. ნუ შემდეგ მოვბრუნდით, სუფრასთან ისხდნენ სხვები, მე ეზოში მეგობარი დავინახე და რაღა შემიყვანდა იქ :გივი: დაბმული ჰყავდათ ცუგო, რომელიც ყველას უყეფდა რატომღაც, პრინციპში ჯაჭვით სახლის პატრონიც, რომ დააბათ გარკვეული პერიოდით ყეფაზე უარესს იზამს სხვების დანახვაზე :) არც მოვრიდებივარ მას, მივედი პირდაპირ და თავზე გადავუსვი ხელი, შემდეგ კუნძი იდო იქვე მივწიე ახლოს მასთან, გვერდით ჩამოვუჯექი : ))) ომგ, ნეტა იმის სახე გენახათ, როგორ მიყურებდა, ამას შიგ ხომ არ აქვს არ ეშინიაო? :ლოლ: მაგრამ შემდეგ ისე მომეკრო აღარც ახსოვდა არაფერი, მომადო თავი და ვისხედით ასე. ვუყურებდით ეზოში როგორ წვავდნენ ძიები მწვადს და თან საუბრობდნენ (რაზე, მეზარება დაწერა, მაგრამ იმედია ხვდებით რაებზეც:) ) ბოლოს იყო, დარჩით! არა უნდა წავიდეთ! თქვენგენაცვალეთმოდიგაკოცო! აეე! და ა.შ :| არადა რა მიკვირს, გია ნაღდად არაა მასეთი ტიპი, არც მაიკო, მაგრამ რა ქნან მათ ხომ არ აურჩევიათ :) წამოვედით, აქ კიდევ 1 ტვინის ბურღვა მელოდა ვიცოდი, ოღონდ შედარებით სასიამოვნო :| ჩემი მეგობრები მელოდებოდნენ. ჰოო, მაგარი ტიპები არიან, ბევრი მაცინეს :)))) უფრო სწორად იმათ დავცინოდი, ცოტა გაუტყდათ მაგრამ ეგარაფერი :შ მაგარი უცნაური მეგობრები მყავს, ჩემგან სრულიად განსხვავებულები. პრინციპში ჩემნაირი სად უნდა მეპოვა, ჰოდა რაც შემხვდა ცხოვრებაში მეც ისინი მივიღე ისეთები როგორებიც არიან. ცუდები არ არიან, ნამდვილად კარგი ადამიანები არიან :) მაგრამ ადამიანები : )))) ნერვებს ვუშლი ჩემებურად რომ "ვახურებ" თუმცა ვიცი ვუყვარვარ სუყველას :) ის მომეწონს ჩემს მეგობრებში, რომ არ ესმით ჩემი მაგრამ მაინც ისეთი ვუყვარვარ როგორიც ვარ :) ვცდილობ პირველად ყოველთვის კარგი დავინახო ყოველთვის. მიმაჩნია, რომ თუ ცუდი გგონია ვინმე ეს შენი მინუსია... თუ ვინმე მახინჯი გგონია, შენ ვერ დაგინახავს ის კარგად და მაგიტომაა მახინჯი :)  ჰო, ვიცი არაჯანსაღია და მთლად მასე არ არის, მაგრამ მაქსიმალურად ვცდილობ რაც კარგია ის ვიპოვო. თუ ვერ ვიპოვე კიდე :) არც ეგ არის პრიობლემა :) ჰხო, ნუ ახლა მოვრჩით სმა-ჭამას და ცოტახანს ნერვებს ვასვენებ ახლა, მუსიკას ვუსმენ და თან აქ შემოვიარე, მომენატრა ჩემი სიმწვანე :ლოვე: