Thursday, October 8, 2009

იდიოტოკრატია

კინოდან მოვდივარ ახლა და აფიშიდან ეს ფრაზა ავიკვიატე. მართლაც, რომ იდიოტოკრატიაა ყველაფერი. მე ხელმოცარული კომიკოსი რომელიც პაროდიებს აკეთებს ყველაფრისგან. "ყველაფერი კარგად იქნებაზე" ვიყავი, არ გადავრეულვარ, პირიქით ზოგი რამე არ მომეწონა კიდეც. მაგრამ იმ გოგოს (სახელი არ მახსოვს კინოში ანი ერქვა) ძუძუების ნახვა ღირდა ნამდვილად. დაიწყო ახალი გადარბენითი რეჟიმი, როდესაც ვერაფერს ასწრებ, თუმცა ყველაფერი კი გინდა ერთდროულად. ძალიან ცოტას ვლაპარაკობ და მეტს ვფიქრობ, ეს კარგი არის ნამდვილად. როდესაც ქუჩაში მივდივარ სულ ბარდ'ს სონგს ვმღერივარ, ხან ხმამაღლა ხანაც გულში. ცოტა ხასიათზე ვერ ვარ ახლა, ბლოგზე ხომ, უმეტესად, მაშინ შემოვდივარ როდესაც ცუდ ხასიათზე ვარ. თმები შევიჭერი სულ მოკლედ და საერთოდ არ მაინტერესებს მიხდება თუ არა. პრინციპში ასეც უნდა იყოს, მთავარია მე მომწონდეს. ცხოვრება პატარაა იმისთვის, რომ სხვის მოსაწონად იცხოვრო. რა ბრძნულად ავმეტყველდი შემამჩნევდით, ბრძნულმა აზრებმა გამიტაცა ამ ბოლო დროს, სულ მიტაცებდა, მაგრამ ახლა მათი პრაქტიკულად გამოყენება დავიწყე. ძალიან ბრძენი ხალხი გვყოლია ქართველებს ოდესღაც, მართლაც, რომ უბრძენესი. სირცხვილიც იქნებოდა, რომ არ გვყოლოდა ამაში მაინც გაგვიმართლა. გუშინ ჩემს სურათებს ვათვალიერებდი, რომლებიც მთაში გადავიღე. გული დამწყდა ძალიან, თუმცა რა ვქნა, ოცნება ხომ იმისაა, რომ არ უნდა აგისრულდეს. 

Wednesday, September 23, 2009

GeoFuckingStar!



ჯერ ვიდეოს უყურეთ, შემდეგ კი მინდა გამოვხატო ის სიძულვილი რაც ამ ვიდეომ მომგვარა :( ასეთი რამ არ შეიძლება ხდებოდეს, არ შეიძლება! ძალიან ახლოს მივიტანე გულთან, ამ ადამიანის გრძნობები და თითქოს ყურში მესმოდა მისი ფიქრები. ჰო, ბატონებო ეს არის ქართულიდედამოტყნულური ვარსკვლავლენდი :( არ ვიცი საზღვარგარეთ როგორ ხდება და შესაბამისად არ ვადარებ ქართულს, თუმცა ასეთი რამ სადაც არ უნდა მომხდარიყო იგივე რეაქციას გამოიწვევდა ჩემში. ზიზღი, ზიზღი და კიდევ ზიზღი, არადა არასოდეს არაფერი შემზიზღებია. ვერ ვიტან როდესაც ასეთ რაღაცას ვხედავ, ძალიან ვნერვიულდები და შემდეგ ვეღრ ვწყნარდები. გუშინ გაიხსნა ამ ადამიანის ფანკლუბი ფორუმზე და დავპოსტე რაღაც სისულელე (იუმორინა) ვინაიდან წარმოდგენა არ მქონდა ვინ იყო ეს ადამიანი, მეგონა უბრალოდ ერთ-ერთმა იუზერმა გაჭედა და გახსნა ვიღც მერაბ ეძგვერაძეზე თემა. ახლა ვნანობ იმ თემაში რაც დავპოსტე, მე მხოლოდ დღეს ვნახე ეს ვიდეო. არ ვიცი, მაგრამ ასეთი ცუდი რაღაც არასოდეს მინახავს, ადამიანის ასე დამცირება. 

Saturday, September 12, 2009

პატარა ბავშვები

თბილისის ერთ პატარა უბანში ვცხოვრობ, პატარა ეზოა, ყოველდღე ბავშვების ჟივილ-ხივილი მაღვიძებს. თუმცა აქ მათ საყვარლობასა და ცელქობაზე არ ვაპირებ რამის დაწერას. მე მინდა შევეხო იმ, მძიმე თემას, რომელიც საშინელებაა ჩემი აზრით. ორი პატარა ბავშვი, და-ძმა მყავს მეზობლები, ძმა დიდია, და პატარა. თუმცა სკოლაში უფროსიც არ დადის, სადღაც 4-5 წლის იქნება, უფრო ხუთის და მისი და 3-4 წლის. ყავთ მამა, რომელიც ციხიდან წელს გამოვიდა შეწყალებით, თუმცა ესენი მიატოვა და სხვა ცოლი მოიყვანა, მოიყვანა რა თავად წავიდა, აქ კიდე დატოვა თავის პირველი ცოლი ამ ორ ბავშვთან ერთად. ცხოვრობს დედამთილთან და მამათლითან, თუმცა არის საშინლად ისტერიკიანი ოჯახი, დედამთილი ავადმყოფია, ხანდახან ისე მწარდება, რომ ყველაფერს ანგრევს, ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით. ახლა მთავარზე გადავიდეთ. უფროსს, ანუ ბიჭს სჭირს შარდის შეუკავებლობა, თან დაიბადა რახიტით (მგონი ასე ჰქვია მაგ დაავადებას). ხანდახან ეზოში გავდივარ სუფთა ჰაერზე, მაგრამ ამ ბოლოდროს გარეთ გასვლის თავი აღარ მაქვს მათ შემყურეს. მთელი უბნის ბავშვები ექცევიან საზიზღრად ამ ბავშვებს, არ ვიცი რატომ ვერ ამჩნევს ამას ვერავინ ჩემს მეტი, მშობლები სხედან იქ და უყურებენ ამ ყველაფერს. მაგრამ ფაქტია, მათ არ აინტერესებთ მათი შვილები რას აკეთებენ, მთავარია არ წაიქცნენ და არ გაცივდნენ. მიდის ამ ბავშვების სასტიკად დამცირება, დაახლოებით ასეთ ფორმებში: "დებილო გადი იქით" "შენ არ თამაშობ ფსიტიანო" ეს კიდე არაფერი ცემითაც, რომ არ სცემდნენ. გოგოები გინდა თუ ბიჭები... დღესაც, დახუჭობანას თამაშობდნენ, ძალიან ბევრნი იყვნენ გარეთ, მეც იქვე ვიდექი და ვუყურებდი. ეს ბიჭი არ იმალებოდა, მე ვკითხე რატომ არ იმალები-მეთქი, მიპასუხა არ მათამაშებენო. მერე დავუძახე სუყველას და ვუთხარი, რომ მასაც უნდა ეთამაშა და ავუხსენი, რომ ამით მათ არაფერი დააკლდებოდათ ხოლო ერთი ბავშვი კი ძალიან გაიხარებდა. ყველაფერს ის მდგომარეობა ართულებს, რომ არიან ქურდობას შეჩვეულები ორივე და ბავშვები "ქურდებს" უწოდებენ პლუს. მე არ ვიცი რა გაიზრდება ეს ბავშვი, ასეთი ყოველდღიური დამცირებით, თან მითუმეტეს თანატოლების მხრიდან. არ ვიცი რა ვქნა, იმდღეს დედაჩემსაც ვუთხარი რამე ვუშველოთ-მეთქი. მითხრა, რომ ელაპარაკე და დაარიგე ჭკვაზე ხოლმეო, თუმცა არამგონია რამე ესმოდეს, დედაჩემსაც სულ რაღაცები მოაქვს მაგისთვის და მაგის დისთვისხოლმე, ნამცხვრები და ა.შ არ ვიცი სხვაგან როგორ არის, თუმცა მე ვნახე, ყველაზე ბნელი მხარე ადამიანის და ეს ბავშვების სახით დავინახე... დავინახე, როგორ სიამოვნებთ სხვისი დამცირება და შეურაცხყოფა :(

Monday, August 17, 2009

ვარსკვლავი

რალამაზია არა ვარსკვლავი, ციმციმა, მოუსვენარი, ჩაუქრობელი და მუდმივი. მენატრება ვარსკვლავის დანახვა. დავრჩი მარტო, ახლა ვზივარ ჩემთვის წყნარად, არავითარი გეგმები, არავითარი მიზნები. მხოლოდ ვარსკვლავებზე ვფიქრობ :( ციმციმი მომენატრა. მგონი რაღაც ხდება, რაღაც იცვლება და არ ვიცი რა ვქნა. ყოველდღე ვიზრდები და მე ვგრძნობ ამას, ნათლად ვხედავ, მაგრამ დასასრული არ უჩანს ჩემს გაზრდას ასე, რომ არ აქვს აზრი ჯერ არაფრის კეთებას სანამ სულ არ გავიზრდები. ისევ ბლოგს მოვაკითხე ბოლოს, მომენატრა ჩემი ბლოგი და მაგიტომ, ყოველთვის მისმენს და მაგიტომ. 

Tuesday, June 16, 2009

სიყალბე საქართველოში

რატომ არის აქ ყველა ფარისეველი?! ყველა ყალბი?! თან ოდნავ დაკვირვებული თვალი გინდა და მაშინვე შეამჩნევ სიყალბეს სუყველას. რაღაცებს აკეთებენ რაღაცის და ვიღაცის გულისთვის, თუმცა თავის თავზე ნაკლებად ზრუნავენ. რატომ სვამენ ისეთ კითხვებს, რომლის პასუხიც უკვე იციან?! რატომ არის, რომ თუ 9ს მოსწონს ფეხბურთი მეათეც იძულებულია მოსწონდეს?! რატომ არის, რომ საკუთარი აზრი არავის გააჩნია, ან თუ გააჩნია მისი რეალიზაცია არ შეუძლია?! რა უბედურებაა ამდენი მარაზმი? სად არისნამდვილი სახე მათი. იქნებ ნამდვილი სახე, რომ გამოაჩინონ უფრო ლამაზები იყვნენ?!

Friday, June 12, 2009

The Bard`s Song

Now you all know
The bards and their songs
When hours have gone by
I'll close my eyes
In a world far away
We may meet again
But now hear my song
About the dawn of the night
Let's sing the bards' song

Tomorrow will take us away
Far from home
No one will ever know our names
But the bards' songs will remain
Tomorrow will take it away
The fear of today
It will be gone
Due to our magic songs

There's only one song
Left in my mind
Tales of a brave man
Who lived far from here
Now the bard songs are over
And it's time to leave
No one should ask you for the name
Of the one
Who tells the story

Tomorrow will take us away
Far from home
No one will ever know our names
But the bards' songs will remain
Tomorrow all will be known
And you're not alone
So don't be afraid
In the dark and cold
'Cause the bards' songs will remain
They all will remain

In my thoughts and in my dreams
They're always in my mind
These songs of hobbits, dwarves and men
And elves
Come close your eyes
You can see them too


იქნებ თქვენც მოგეწონოთ მე ძალიან მომეწონა ძალიან მაგარია.

Sunday, June 7, 2009

ვაჟა ფშაველა


"ღამ-ღამობით ათასში ერთხელ ხმელს წიფელზე ბუ შეჯდება და დაკოდილის ხმით მოჰყვება გულმოკლული ძახილს: “ვერ იპოვეო?” და, როცა ძახილით დაქანცულს შემოესმის: “ვერა, ვერაო”, მოსაწყლებული თავს დაჰკიდებს და “ღრუ, ღრუო”, ხმადაბლა გულს ჩასძახებს."


ციტატა ხმელი წიფელიდან, აბა ვინ იცით ბუ რომ ეძახის "ვერ იპოვეო?" ვის ეძახის და რაზე ეძახის, რა უნდა ეპოვნა?

წეღან ვკითხულობდი ესეიგი და ამ აბზაცმა ვერ აგიხსნით რა მიქნა, ძალიან ძალიან შორს გადამისროლა, ჩემს ღრმა ბავშობაში. მე ვიცი ის ბუ ვის ეძახდა და რაზე ეძახდა, ეს ძახილი ძალიან ბევრჯერ მაქვს მოსმენილი, ჯერ მაინტერესებთ თუ იცით და შემდეგ დავწერ დანარჩენს :)