Thursday, October 8, 2009

იდიოტოკრატია

კინოდან მოვდივარ ახლა და აფიშიდან ეს ფრაზა ავიკვიატე. მართლაც, რომ იდიოტოკრატიაა ყველაფერი. მე ხელმოცარული კომიკოსი რომელიც პაროდიებს აკეთებს ყველაფრისგან. "ყველაფერი კარგად იქნებაზე" ვიყავი, არ გადავრეულვარ, პირიქით ზოგი რამე არ მომეწონა კიდეც. მაგრამ იმ გოგოს (სახელი არ მახსოვს კინოში ანი ერქვა) ძუძუების ნახვა ღირდა ნამდვილად. დაიწყო ახალი გადარბენითი რეჟიმი, როდესაც ვერაფერს ასწრებ, თუმცა ყველაფერი კი გინდა ერთდროულად. ძალიან ცოტას ვლაპარაკობ და მეტს ვფიქრობ, ეს კარგი არის ნამდვილად. როდესაც ქუჩაში მივდივარ სულ ბარდ'ს სონგს ვმღერივარ, ხან ხმამაღლა ხანაც გულში. ცოტა ხასიათზე ვერ ვარ ახლა, ბლოგზე ხომ, უმეტესად, მაშინ შემოვდივარ როდესაც ცუდ ხასიათზე ვარ. თმები შევიჭერი სულ მოკლედ და საერთოდ არ მაინტერესებს მიხდება თუ არა. პრინციპში ასეც უნდა იყოს, მთავარია მე მომწონდეს. ცხოვრება პატარაა იმისთვის, რომ სხვის მოსაწონად იცხოვრო. რა ბრძნულად ავმეტყველდი შემამჩნევდით, ბრძნულმა აზრებმა გამიტაცა ამ ბოლო დროს, სულ მიტაცებდა, მაგრამ ახლა მათი პრაქტიკულად გამოყენება დავიწყე. ძალიან ბრძენი ხალხი გვყოლია ქართველებს ოდესღაც, მართლაც, რომ უბრძენესი. სირცხვილიც იქნებოდა, რომ არ გვყოლოდა ამაში მაინც გაგვიმართლა. გუშინ ჩემს სურათებს ვათვალიერებდი, რომლებიც მთაში გადავიღე. გული დამწყდა ძალიან, თუმცა რა ვქნა, ოცნება ხომ იმისაა, რომ არ უნდა აგისრულდეს.